Tiské stěny leżą na terytorium Chronionego Parku krajobrazowego Łabskie Piaskowce, w ramach którego są ponadto chronione jako zabytek przyrody. Pierwotna płyta piaskowcowa licząca ok. 90 milionów lat tu w wyniku ruchów skorupy ziemskiej i czynników klimatycznych zmieniła się na teren pełen skalnych ścian, kanionów i osobliwych piaskowcowych wież, wąwozów, występów skalnych i jaskiń. Cały ten teren, poprzecinany systemem wzajemnie prostopadłych szczelin, tworzy gęstą sieć wąskich przełomów i wąwozów z szerszymi miejscami, przypominającą scenerię małego miasteczka z ulicami i rynkami. Tiské stěny dzielą się na kilka części: Velké stěny, Malé stěny, Hřebenové stěny, Bürschlické stěny i Stěny za cestou. Niektórymi prowadzą turystyczne trasy zwiedzania i ścieżka dydaktyczna.
Do miejscowości Tisá dostaniemy się bądź pieszo ze stacji Libouchec na linii kolejowej Děčín – Oldřichov u Duchcova (3 km szosą), lub autobusem z Ústí n. Labem linią kierunek Petrovice (17 km) i Děčín kierunek Tisá (21 km), ew. kierunek Libouchec a następnie szosą do miejscowości Tisá.
Do formacji Tiské skály nawiązują na zachodzie skały w okolicy osady Rájec i na północy (1 km na północ od schroniska Turistická chata) skały w okolicy Ostrova, tworząc tak wielki obszar, na którym kilkakrotnie zmienia się charakter, skład, twardość i układ warstw piaskowcowych skał.
Alpinistyczne odkrywanie skał według dostępnych źródeł zaczęło się później, niż w sąsiednich miejscowościach Rájec lub Ostrov. Pierwsze znane wejścia są na Sloní sloup 10 sierpnia 1907 r., na Mumię 23 sierpnia 1907 r. i na Dogę 26 lipca 1908 roku.