Aż do początki XVII wieku pod szczytem Zebín bywał tylko zwierzyniec. W latach dwudziestych XVII wieku Albrecht von Wallenstein postanowił wybudować również podmiejską reprezentacyjną siedzibę z rozległymi ogrodami, jako część wystawnej przebudowy Jičína na książęcą rezydencję. Planowane ogrody i sam obiekt mogły pod wieloma względami przypominać budowane w tym samym czasie praskie Ogrody Wallensteina. Dominantą całego kompleksu jest monumentalna budowla samej Loggii, w przedniej części służącej jako sala terrena, w tylnej części zapewniająca komfort podmiejskiej willi. Za Loggią znajduje się dziedziniec, służący pierwotnie jako zaplecze gospodarcze. Przed Loggią leżą same ogrody. Miały być uporządkowane geometrycznie i wyposażone w najróżniejsze elementy manierystycznej i wczesnobarokowej architektury ogrodowej – miały tu być prawdopodobnie fontanny, grotty, czy też wielki basen. W budowie uczestniczyło kilku architektów – Andrea Spezza, Niccolo Sebregondi, Giovanni Pieroni – z powodu braku źródeł piśmiennych trudno jednak powiedzieć, który z nich miał największy udział w budowie obiektu.
Loggia została wybudowana jako samodzielny kompleks, ale jednocześnie jako część większej całości. Leży bowiem na osi barokowego komponowanego krajobrazu Wallensteina, który jako całość łączył szczyt i zamek Veliš (później rozebrany), miasto Jičín i klasztor kartuzów w Valdicach. Ta oś miała być między Jičínem a Valdicami jeszcze podkreślona wspaniałą czterorzędową aleją lipową. Zasadzono jednak tylko jej część między Jičínem i Loggią, ostatniego niecałego kilometra alei już nie zrealizowano.
W ostatnich latach przebiega stopniowa odnowa, która umożliwiła udostępnienie terenów zwiedzającym. Dziedziniec i Loggia otrzymały nowe dachy, Loggia również elewację. Wyremontowano i wybrukowano również taras i schody, zrestaurowano mury tarasowe Libosadu i wnętrza całej południowo-zachodniej połowy dziedzińca, następne prace restauracyjne są planowane.
W 2015 roku w południowo-zachodniej części dziedzińca otwarto kawiarnię Café Loggie. Cały obiekt jest w ciągu roku sceną regularnych imprez kulturalnych wykorzystujących nietradycyjną marzycielską atmosferę zapomnianej letniej siedziby.
.svg)
